Dystymia – czym się charakteryzuje i jak ją leczyć?

Depresja niejedno ma imię. Jednym z nich jest dystymia, czyli rodzaj depresji przewlekłej o podłożu nerwicowym. Dystymia z języka greckiego oznacza zły stan umysłu. Co to znaczy i jak leczyć depresyjne zaburzenia osobowości?

Dystymia – co to?

Większość naukowych teorii, prac i badań oraz oficjalna klasyfikacja ICD-10 określa dystymię jako typ depresji o podłożu nerwicowym, która ma charakter przewlekły. Niekiedy jest określana jako depresyjne zaburzenie osobowości. Charakteryzuje się trwającym minimum dwa lata obniżeniem nastroju, jednak przebiega łagodniej niż depresja endogenna. Z tego względu często jest niezauważana lub bagatelizowana przez chorego oraz przez środowisko.

Niestety choroba ta ma ogromny wpływ na psychikę chorego i jego bliskich, a nieleczona dystymia może trwać nawet całe życie. Brak podjęcia leczenia depresji często jest spowodowane tym, że osoby wykazujące objawy dystemiczne przyzwyczają się do przewlekłego stanu lęku i obniżonego nastroju. Zaczynają uważać, że tak zachowują się normalnie, ponieważ mają taki charakter i osobowość.

Dystymia jest oceniana jako lekka, łagodna forma depresji, którą niegdyś przypisywano takim stanom jak pustka w głowie, brak energii i spowolnienie w poruszaniu się i myśleniu, ale także problemy z pamięcią. Z czasem lista objawów znacząco się wydłużyła. Jakie objawy można zaobserwować u osób dystymicznych?

Dystymia – objawy

Szacuje się, że objawy dystymii występują u około 2-5% populacji. Dystymia może być wynikiem przykrego doświadczenia, kiedy wpływ na psychikę ma działanie tak zwanego czynnika spustowego, np. rozwód. Objawy mogą się także rozwijać niezależnie od konkretnego doświadczenia. Co więcej, dystymia może się nasilać w przypadku, gdy chory ma inne zaburzenia psychiczne. Dystymia często pogłębia zaburzenia osobowości, zespół natręctw czy fobie społeczne.

Charakterystyczne objawy dystymii to między innymi:

  • niska samoocena,
  • poczucie bezsensu życia,
  • stale obniżony nastrój,
  • deficyt uwagi,
  • unikanie kontaktów z innymi ludźmi,
  • brak apetytu,
  • zaburzenia snu,
  • uciążliwe i nieustające uczucie zmęczenia,
  • poczucie lęku,
  • brak motywacji,
  • zespół lęku uogólnionego.

Specjalista może postawić diagnozę dystymii już w przypadku potwierdzenia zaledwie dwóch objawów. Warunkiem jest jednak ich utrzymanie się przez okres przynajmniej dwóch lat oraz zebranie rzetelnego wywiadu. Dystymia przebiega mniej burzliwie niż depresja endogenna, jednak ma wpływ na psychikę osoby chorej w nie mniejszym stopniu.

dystymia objawy

Cały czas trwają badania na dystymią. Uznaje się jednak, że objawy dystymii częściej mają podłoże genetyczne, chociaż nie wyklucza się także czynników biologicznych.

Test na dystymię – jak potwierdzić chorobę?

Dystymia to choroba psychiczna, której ryzyko wystąpienia jest większe wśród krewnych osób chorych na depresję endogenną, ale także wśród kobiet. Najczęściej występuje w okresie dojrzewania lub między dwudziestym a trzydziestym rokiem życia. Coraz częściej stwierdza się także występowanie dystymii u dzieci i młodzieży, ale chorują na nią także osoby starsze.

Test na dystymię pozwala rozpoznać objawy, które łatwo przeoczyć. Nie istnieje jednak jeden prawidłowy i najlepszy test na dystymię. Tylko doświadczony psycholog lub psychoterapeuta po przeprowadzeniu wywiadu oraz wykluczeniu ciężkich zaburzeń psychicznych może potwierdzić chorobę.

Najczęściej stosuje się w tym celu test Becka, który uznaje się na skalę depresji. Test polega na odniesieniu się do 20 stwierdzeń dotyczących życia, samooceny, zadowolenia z siebie, odczuwanych lęków itp. Potwierdzenie dystymii wymaga od specjalisty niebywałej delikatności, empatii, zrozumienia, ale także wiedzy o rodzajach depresji.

Depresja a dystymia – różnice

Chociaż pewne objawy mogą utrudniać stwierdzenie czy chory ma depresję, czy dystymię, to w rzeczywistości choroby nieco się różnią swoim przebiegiem. Przede wszystkim różnice między dystymią a depresją to czas trwania choroby. Aby stwierdzić dystymię, objawy muszą trwać minimum dwa lata. Stwierdzenie depresji jest możliwe znacznie wcześniej.

Co więcej, chorzy na depresję codziennie odczuwają niepokój, nieodparte poczucie winy i beznadziejności. Nawracają także myśli oraz plany o samobójstwie. Chociaż dystymia także wywołuje cierpienie, spadek nastroju i konieczność szukania pomocy u specjalisty, to z każdym dniem nie obserwuje się tak gwałtownego spadku zainteresowania sobą i innymi czy braku czerpania radości z życia.

Przeczytaj także: Depresja a sięganie po narkotyki

Inne objawy związane z nieprawidłowym funkcjonowaniem organizmu np. problemy ze snem czy utrata apetytu, to kolejne subtelne różnice, które mogą występować w przypadku depresji nawet mimo niestosowania jakiejkolwiek diety. Podobnie jak w kwestii problemów z podejmowaniem decyzji i trudnościami z koncentracją, dystymia i depresja wykazują pewne subtelne podobieństwa, ale doświadczony psycholog i psychoterapeuta z ośrodka leczenia depresji pomoże znaleźć lepszą perspektywę i zaplanuje leczenie dopasowane do choroby.

Jak wygląda leczenie dystymii?

Leczenie depresji to długofalowy proces, nawet jeśli przybiera ona lżejszą formę, jaką jest dystymia. Osoby chore mają niskie poczucie własnej wartości, są ciągle niezadowolone i wszystko może im się wydawać trudniejsze.

Dystymicy to osoby, których leczenie musi być dobrze zaplanowane. Nie wystarczy zalecenie odpoczynku, ponieważ dystymicy często nie potrafią wypoczywać, a ich stałe uczucie zmęczenia potęguje nieefektywne wykorzystywanie wolnego czasu i problemy ze snem.

Leczenie dystymii musi mieć formę regularnej terapii, która pozwoli uwolnić się od negatywnych emocji oraz przywróci wiarę w lepsze jutro.

Najczęściej terapia tego rodzaju depresji ma charakter poznawczo-behawioralny lub interpersonalny. Leczenie wspiera się przepisując leki przeciwdepresyjne. Dystymia to choroba przewlekła, która często trwa wiele lat, dlatego konieczna jest zarówno psychoterapia, jak i farmakoterapia. Nie jest łatwa w leczeniu, ale małe efekty można zauważyć całkiem szybko.

 

OSTATNIE WPISY

Fakty i mity na temat zażywania narkotyków

Rozwój technologii umożliwił ogólny i łatwy dostęp do informacji. W Internecie można znaleźć wiele ciekawych i cennych danych na temat szkodliwości narkotyków. Niestety dostępne są również fałszywe wpisy, które przedstawiają pozytywne działania substancji...

Pierwsze kroki do trzeźwości: Jak zacząć proces odwyku?

Alkoholizm to poważna choroba, która często prowadzi do śmierci uzależnionego. Odbija się ona na życiu rodzinnym oraz zawodowym i powoduje wiele różnych problemów. Walka z nałogiem nie jest łatwa i wymaga dużego samozaparcia oraz pomocy z zewnątrz. Pierwszym krokiem...

Jak wygląda odwyk alkoholowy w Ośrodku „Przebudzenie”

Odwyk alkoholowy jest złożonym procesem, który wymaga pełnej współpracy pomiędzy osobą uzależnioną a psychoterapeutami. Kluczowe jest zatem opracowanie stosownego programu leczenia, który przyniesie pożądane rezultaty. Ośrodek „Przebudzenie” oferuje swym podopiecznym...

Wieczorna lampka wina – czy jest to oznaka alkoholizmu?

Alkoholizm jest chroniczną, postępującą chorobą, która rozwija się zarówno na płaszczyźnie psychicznej, jak i fizycznej. U jej podstaw leży nadmierne, niekontrolowane spożycie alkoholu. Uważa się, że alkoholizm w dużej mierze stanowi konsekwencję problemów, z jakimi...

Fakty i mity na temat odwyku alkoholowego

Wokół osób uzależnionych oraz samej terapii krąży wiele mitów, które są bezmyślnie powielane. Część z nich może skutecznie zniechęcić do podjęcia walki o zdrowie i życie w trzeźwości. Warto zatem dokładnie zaznajomić się z tematem odwyku alkoholowego oraz obalić...

Podejrzenie nerwicy lękowej – kiedy zgłosić się do specjalisty?

Zdrowie psychiczne już dawno przestało być tematem tabu. Zaburzenia diagnozowane są coraz częściej i dotykają osób w różnym wieku, niezależnie od statusu, płci czy wykształcenia. Nerwica lękowa oddziałuje na naszą codzienność, skutecznie ją utrudniając. Nieustający...

Czym jest podwójna diagnoza?

Uzależnienie może dotknąć każdego bez względu na wiek, płeć, stan zdrowia, wykształcenie i status społeczny. Nierzadko zdarza się tak, że osoby uzależnione zmagają się z problemem tzw. podwójnej diagnozy. Na czym ona polega, w jaki sposób jest diagnozowana oraz,...