Wodobrzusze u alkoholika – objawy i leczenie

Przebudzenie - 16.06.2022

Wodobrzusze, określane również jako puchlizna brzuszna, to nagromadzenie się płynu w jamie otrzewnej. Niewielka ilość płynu, mniejsza bądź równa 150 ml, nie świadczy o patologii – jest ona potrzebna do ochrony i amortyzacji narządów brzusznych. Natomiast większa jego ilość, może wskazywać na choroby. W zależności, od ilości nagromadzonego płynu, wodobrzusze dzielimy na stopnie:

1. łagodne;
2. umiarkowane;
3. zaawansowane.

Przyczyny wodobrzusza u alkoholików

Wodobrzusze nie jest chorobą, a objawem świadczącym o nieprawidłowościach w organizmie. W tym przypadku jest wynikiem nadmiernego spożywania alkoholu, który ma niszczący wpływ na narządy. Najbardziej narażona jest wątroba, która jest odpowiedzialna za metabolizowanie alkoholu etylowego do aldehydu i kwasu octowego i w ten sposób usuwa truciznę z naszego ciała. Należy pamiętać, że wątroba pełni bardzo ważną funkcję w organizmie, dlatego wszelkie dolegliwości z nią związane, powinny być niezwłocznie konsultowane z lekarzem.

Przeczytaj także: Alkohol a wątroba – jakie zmiany występują?

Prawie wszystkie osoby nadużywające alkoholu, spotkają się z alkoholowymi chorobami wątroby, takimi jak: stłuszczenie wątroby, które jest najpopularniejsze i rozwija się najszybciej; alkoholowe zapalenie wątroby, czyli tak zwane włóknienie wątroby i w końcu marskość wątroby, która jest najpoważniejszym uszkodzeniem tego organu i prowadzi do powstawania wodobrzusza alkoholowego. Sprzyjają temu, czynniki takie jak:

• Nadciśnienie zwrotne
• Hipoalbuminemia
• Zaburzenia gospodarki

Objawy wodobrzusza u alkoholików

Pierwszym, zauważalnym objawem jest znaczne powiększenie obwodu brzucha alkoholika, rozlanie się go na boki, czyli tzw. żabi brzuch. Dodatkowo pojawia się dyskomfort w obrębie jamy brzusznej, bóle, uczucie rozpierania, nudności, wzdęcia, zwiększa się również masa ciała. W czasie postępowania choroby mogą pojawić się problemy z chodzeniem i siadaniem oraz obrzęki kończyn dolnych wraz z zewnętrznymi narządami płciowymi.

Wodobrzusze może pojawiać się w wyniku wielu chorób, dlatego często towarzyszyć mu mogą inne objawy. W przypadku marskości wątroby mogą to być również: żółtaczka; ginekomastia, czyli feminizacja polegająca na rozwoju gruczołów piersiowych u mężczyzn; świąd skóry, a także problemy z krzepnięciem krwi.

Czy wodobrzusze jest niebezpieczną chorobą?

Wodobrzusze pojawiające się u osób nadużywających alkoholu jest objawem marskości wątroby. Choroba ta jest bardzo niebezpieczna, ponieważ w jej przebiegu dochodzi do śmierci większości komórek wątrobowych, która jest nieodwracalna. Wraz z rozwijaniem się marskości wątroby, dochodzi do uszkodzenia kolejnych narządów, takich jak płuca, nerki, mózg i układ krążenia. W późnym stadium może dojść nawet do niewydolności krążeniowej, oddechowej, niewydolności nerek, śpiączki a w późniejszym etapie – do śmierci.

Samo wodobrzusze niesie ze sobą szereg nieprzyjemnych dolegliwości takich jak: problemy z oddychaniem; duszności; brak możliwości złapania długiego, pełnego oddechu; słabo ruchoma klatka piersiowa; tachykardia; labilne ciśnienie tętnicze oraz problemy z oddawaniem moczu, oraz stolca.

Wodobrzusze – rokowania

Marskości wątroby często towarzyszą lekkie objawy, ignorowane przez pacjenta. W przypadku osób nadużywających alkoholu należy pamiętać też o czynniku psychologicznym – zaprzeczaniu uzależnieniu i braku chęci leczenia.

Po uzyskaniu diagnozy należy jak najszybciej podjąć leczenie i kategorycznie odstawić picie alkoholu.

Rokowania przy wodobrzuszu wywołanym marskością wątroby nie są optymistyczne, od momentu jego pojawienia się 1 rok przeżywa ok. 50% chorych, a 5 lat – 20%. Jeśli wodobrzuszu towarzyszą inne choroby lub jest ono odporne na leczenie, szansa na wyzdrowienie jest jeszcze mniejsza.

Często jedynym ratunkiem dla chorego jest przeszczep wątroby.

Wodobrzusze alkoholowe – leczenie

Leczenie wodobrzusza wywołanego przez marskość wątroby musi wiązać się przede wszystkim z natychmiastowym zaprzestaniem spożywania alkoholu. Jeśli pacjent nie będzie dłużej dostarczał trucizny do swojego organizmu, pojawia się szansa na poprawienie jego stanu. Leczenie wodobrzusza uzależnione jest od stopnia jego zaawansowania i stanu pacjenta. Polega najczęściej na podawaniu dożylnie lub doustnie leków moczopędnych, zwanych diuretykami. Jeśli wdrożona terapia nie przynosi efektów lub pojawiają się groźniejsze objawy takie jak silne duszności, lekarze najczęściej nakłuwają jamę otrzewną i usuwają część nagromadzonego płynu.

Oprócz leczenia objawowego wodobrzusza istotne jest też leczenie choroby podstawowej, czyli wszystkich innych nieprawidłowości związanych z niewydolnością wątroby.