Proces leczenia uzależnień ma na celu reedukację i resocjalizację osoby uzależnionej od używek. Dobry ośrodek leczenia uzależnień często stosuje różne terapie, które mają na celu wyleczyć uzależnienie od alkoholu. Kolejne etapy powinny spowodować zmiany w psychice i zachowaniu osoby, które pozwolą wyleczyć się z nałogu. Jakie są etapy leczenia uzależnień przez które trzeba przejść?
Leczenie uzależnień kiedyś a dziś
Pierwsze zakłady leczenia uzależnień w Polsce powstały na początku XX wieku. Już wtedy dostrzeżono problem m.in. uzależnienia od alkoholu. W dwudziestoleciu międzywojennym leczenie można było zacząć w państwowych ośrodkach dla alkoholików i narkomanów w Gościejewie oraz Świącku.
Na pomoc można było liczyć także od księży w Tarnowskich Górach. Po drugiej wojnie światowej powstawało coraz więcej ośrodków terapii uzależnień. Obecnie można się zgłosić po pomoc nie tylko do placówek państwowych, ale także wielu prywatnych ośrodków terapii uzależnień, świadczących usługi na najwyższym poziomie. Z biegiem lat wypracowano kilka etapów terapii, które są obecnie stosowane w procesie leczenia uzależnień m.in. w naszym ośrodku. Opisany proces leczenia pozwala na odzyskanie wiary, siły woli i sensu życia.
Faza niepokoju
Aby wyjść z nałogu przede wszystkim należy dostrzec problem. Jednym z powodów niepowodzenia wielu terapii jest zmuszanie osoby do podjęcia leczenia. Chęć zmiany obietnic na rzeczywistość musi być indywidualną decyzją, zwłaszcza że terapia od uzależnienia to długi i trudny proces, wymagający chęci, czasu i wysiłku.
Początkowe dwa tygodnie od momentu odstawienia używki są często najtrudniejsze. Organizm przyzwyczajony do nawyku sięgania po alkohol, narkotyki, papierosy czy nawet telefon, walczy “sam ze sobą”. Detoks od substancji psychoaktywnej oczyszcza do tego stopnia, że na tym etapie osoba uzależniona jest zarówno w słabej kondycji psychicznej, jak i fizycznej. Stale odczuwa niepokój, strach, może mieć złe sny, a nawet stałe i niejasne uczucie zagrożenia.
Faza miesiąca miodowego
Piękna nazwa kolejnej fazy leczenia uzależnienia trwa ok. 45 dni. Jest to okres, w którym osoba uzależniona zaczyna wierzyć w siebie i w powodzenie terapii. Większa pewność siebie i pozytywne myślenie motywują do pracy nad sobą. Jednocześnie “miesiąc miodowy” w terapii uzależnienia oznacza także zmiany w psychice osoby uzależnionej, której mózg produkuje nadmierną ilość neuroprzekaźników.
Aby zrozumieć jak ważna jest ta faza należy wiedzieć, że wszystkie funkcje mózgu są zależne od komunikacji między neuronami w mózgu. Co więcej, każdy neuron łączy się z wieloma innymi sąsiednimi neuronami. Zdolność do reagowania na kolejne docierające przekazy jest więc zależna od pobudzenia receptorów, które w tej fazie ułatwiają przyjęcie zmiany, jaką jest odstawienie używki.
Faza muru
Kolejny etap w procesie leczenia uzależnień trwa od 46 do 120 dnia abstynencji. W tym czasie ilość neuroprzekaźników stabilizuje się, a osoba uzależniona zaczyna tracić wiarę we własne możliwości. Jest to faza dużej świadomości w myśleniu osoby uzależnionej, która zaczyna dostrzegać ogrom pracy, który pozwoli przybliżyć się do celu.
Kondycja osoby uzależnionej ulega więc znacznemu osłabieniu. Z dnia na dzień ma gorszy nastrój, mniej chęci do współpracy, a więcej wątpliwości. To trudny etap, zwłaszcza że poczucie bezsilności może spowodować nawrót do nałogu.
Faza rozwiązań
Zmiana w psychice i zachowaniu osoby uzależnionej, która pomyślnie przejdzie przez opisane etapy, powinna pojawić się już po kilku miesiącach trzeźwości lub abstynencji. Stabilizacja, która wynika z większej pewności i otwarcia na doświadczenie, a także dużej pracy nad sobą, często na tym etapie wynika także z większego wsparcia przyjaciół i rodziny, którzy sami zaczynają wierzyć w powodzenie terapii.
Efekty, czyli brak sięgania po używkę przez kilka miesięcy i świadomość ilości pracy i wysiłku, jaki osoba uzależniona włożyła w wyjście z nałogu, robią wrażenie. Faza rozwiązań (inaczej faza przystosowawcza) to okres realnego patrzenia na rzeczywistość. Próba tworzenia nowego, lepszego życia wynika głównie z większej stabilizacji psychiki osoby uzależnionej oraz stosowania na nowo wyuczonych, zdrowych nawyków. Nie jest to jednak koniec walki z nałogiem, ale z pewnością początek sukcesów w życiu osobistym, o które warto walczyć.