Według Światowej Organizacji Zdrowia depresja dotyka mniej więcej 10 procent populacji. To choroba, która dotyczy osób w każdym wieku. Zachorować może zarówno osoba młoda, jak i ta w podeszłym wieku. Smutek, poczucie bezsensu i brak chęci często powodują, że człowiek izoluje się od reszty społeczeństwa popadając w coraz większą melancholię. Depresja, to nie gorszy dzień czy tydzień. To kolejne miesiące i lata w trakcie których stan chorego się pogłębia.
Objawy depresji
Objawy depresji mogą pojawić się dość niespodziewanie. Człowiek z dnia na dzień staje się przygnębiony. Do tego stopnia, że kolejno zaczyna tracić zainteresowanie zarówno aktywnościami sportowymi, spotkaniami towarzyskimi, jak i rzeczami, które do tej pory sprawiały mu wielką przyjemność. Przestaje wychodzić z domu, gdzie męczą go kolejne dolegliwości. Wśród tych które pojawiają się najczęściej jest z całą pewnością bezsenność. Chory nie może zasnąć, a jeśli nawet mu się uda, często wybudza się w nocy.
Bywają przypadki, kiedy na odwrót – pacjent ma dużą potrzebę snu, ciągle jest śpiący i w łóżku spędza długie godziny. Zarówno w dzień, jak i w nocy. Do tego bardzo często dochodzi silny ból głowy w postaci migren, brak apetytu lub apetyt wzmożony, zmniejszone libido, ciągłe zmęczenie i w przypadku kobiet zaburzenia miesiączkowania.
Chociaż wiele osób bagatelizuje depresję, znajdują się i tacy, którzy bezpodstawnie ją u siebie rozpoznają. Należy więc pamiętać, że depresja, to nie jest gorszy dzień czy zwykły ból głowy. To coś znacznie poważniejszego.
Przyczyny i typy depresji
Najczęściej wyróżnia się depresję egzogenną, endogenną, depresję w przebiegu choroby dwubiegunowej afektywnej, depresję poporodową i sezonową. Każdą z nich określają inne przyczyny powstania.
I tak depresja egzogenna, a więc reaktywna, to stan wynikający z trudnych i traumatycznych przeżyć. Może być reakcją na śmierć bliskiej osoby, rozwód czy utratę pracy. Oczywiście każdy z nas na swój sposób przeżywa takie sytuacje, jednak niektórych one przerastają. Pojawia się wtedy silne przygnębienie, które nie mija z czasem.
Depresja endogenna, to z kolei zaburzenie wynikające z zaburzonej pracy systemu hormonalnego lub nerwowego. Pojawia się dość nagle i często maskowana jest przez inne dolegliwości, jak bóle stawów, głowy czy niestrawność. Przy tego typu depresji pacjenci najczęściej skarżą się na bezsenność i kłopoty ze snem.
Depresja w przebiegu choroby dwubiegunowo – afektywnej charakteryzuje się natomiast naprzemiennym występowaniem epizodów manii i depresji. Przy czym ten drugi jest o wiele dłuższy i cięższy w przebiegu.
Przedostatnia, depresja poporodowa, dotyka młode matki po urodzeniu dziecka. Najczęściej bezpośrednio po porodzie pojawia się baby blues, czyli stan umiarkowanego przygnębienia, którego przyczynę upatruje się w gwałtownym zmianach hormonalnych. Jeśli jednak stan ten nie mija, może przekształcić się w klasyczną depresję poporodową. Matka zmaga się wtedy z przewrażliwieniem na punkcie dziecka czy ogromnym wyczerpaniem psychicznym i fizycznym.
Ostatnim typem depresji jest depresja sezonowa. Związana z brakiem słonecznych dni depresja sezonowa najczęściej daje o sobie znać jesienią i zimą. Pacjenci skarżą się wtedy na apatię, poczucie beznadziei i przygnębienie.
Jak na świat patrzy osoba z depresją?
Osoby z depresją lub epizodami depresyjnymi widzą świat w czarno-białych barwach. Czują, że choroba pozbawia ich wszystkiego. Zabiera energię życiową, motywację i dobre relacje z innymi ludźmi. Nie mają siły spełniać swoich marzeń, realizować się zawodowo. Często nie mają nawet siły wstać z łóżka. Do tego wszystkiego dochodzi jeszcze poczucie niezrozumienia, bo muszą mierzyć się nieprzychylnymi komentarzami na swój temat.
Wielu ludzi uznaje bowiem, że ich zły stan psychiczny i fizyczny, to zwykła fanaberia i przesada. W takiej sytuacji ciężko wrócić do zdrowia o własnych siłach. Owszem, można próbować, na przykład uprawiając sport, jednak w większości przypadków nie przyniesie to pożądanych efektów.
Chory na depresję powinien szukać pomocy u specjalistów. Bardzo często tylko fachowa terapia jest w stanie wydostać go z sideł przerażającego schorzenia. Indywidualnie dobrane leczenie ma spore szanse powodzenia, a praca z terapeutą może przynieść wymierne korzyści.
Ośrodek Odwykowy „Przebudzenie” niesie pomoc nie tylko osobom uzależnionym od alkoholu, ale również takim, które walczą z nawykami behawioralnymi. Stosowanie terapii poznawczo – behawioralnej zalecane jest również pacjentom, u których rozpoznano depresję.